zwierzaki

paulu$

ŚWINKA MORSKA nie jest spokrewniona ze świnią domową. Nazwę zawdzięcza przede wszystkim budowie ciała, gdyż krótkie nóżki i masywny tułów są wspólną cechą obu tych zwierząt. Poza tym zwierzę to wydaje charakterystyczne "pokwikiwanie".
Dlaczego zaś świnka jest "morska"

Prawdopodobnie przyczyną jest fakt, że zwierzątko to przybyło do Europy "zza morza". Łacińska nazwa nazwa oznacza tyle, co "mała świnia norowa" - znacznie lepiej to pasuje do tego zwierzątka, bo w naturze zamieszkuje nory.
Co do angielskiej nazwy "guinea pig" jest jeszcze bardziej myląca niż nazwa polska, gdyż świnka nie pochodzi w żadnym wypadku z Gwinei! Może zadecydował o tej nazwie fakt, że zwierzęta te kosztowały kiedyś kilka gwinei (gwinea - stara moneta angielska).

KUPNO ŚWINKI MORSKIEJ
Trzeba zastanowić się nad wyborem rasy. W sklepach zoologicznych dostępne są trzy rasy tych gryzoni. Angielskie, znane bardziej jako gładkowłose są najtańsze i łatwe w utrzymaniu. Rozetkowe świnki morskie są równie mało kłopotliwe i na dodatek mają zabawną "rozczochraną" sierść. Świnki angorskie/peruwiańskie są też bardzo atrakcyjne. Jednak pielęgnowanie wymaga więcej czasu, ponieważ koniecznie trzeba regularnie czesać ich długie i jedwabiste futerko.
Istotną kwestią przy zakupie świnki morskiej jest jej cena. Rozetkowa świnka morska kosztuje około 40-50 złotych, a gładkowłosa 30-40 złotych. Angorki są znacznie droższe (cena może dochodzić do 60 zł), przy czym w sklepach zoologicznych bywają rzadko.

JAKĄ WYBRAĆ, ŻEBY WIEDZIEĆ CZY JEST ZDROWA?
Wybierając świnkę morską trzeba zwrócić uwagę na stan jej zdrowia. Gdy w sklepie zoologicznym lub u hodowcy staniemy przed klatką ze świnkami, musimy dokładnie obejrzeć wszystkie zwierzęta. Lecz jeszcze zanim przystąpimy do oględzin, powinniśmy poznać kilka informacji, które pozwolą nam ocenić stan zdrowia zwierzątka.
Dorosła świnka morska osiąga długość 30 cm i waży 800-

0 gramów. Kończyny przednie są czteropalczaste, tylne - trójpalczaste. Zarówno samce i samice mają po parze sutków.
Temperatura ciała świnki morskiej jest nieco wyższa niż u człowieka. Nie wpadajmy więc w panikę jeśli zwierzątko wyda nam się bardzo ciepłe, gdyż wcale nie musi to oznaczać gorączki. Temperatura 39,5oC jest całkiem normalna.
Zdrowe świnki morskie są krępe i mają gęstą sierść. Stare świnki mogą łysieć. Młode mają nie owłosioną dolną część łapek, nie owłosione uszy i skórę tuż za nimi.
Kupując świnkę trzeba zapytać się o jej wiek. Nie należy kupować zwierzęcia, które ma mniej niż 3 tygodni. Warto pamiętać, że jeśli decydujemy się kupić świnkę dwumiesięczną lub starszą, może się okazać, iż nie kupiliśmy jednego zwierzątka, ale całą rodzinkę!
Nie kupujemy świnek osowiałych i siedzących w kącie, a także mających zaczerwienione, napuchnięte lub załzawione oczy. Przyjrzyjmy się również, czy zwierzątku nie cieknie z

a, czy nie kicha i nie kaszle.
Jeśli już wybraliśmy zwierzątko, to należy określić jego płeć. Najlepiej poprosić o to hodowcę lub kogoś kto się zna na tych gryzoniach.

JAK BRAĆ ŚWINKĘ MORSKĄ

Świnki morskie są zwierzętami, które łatwo brać na ręce, gdyż mimo swych ostrych siekaczy na ogół nie gryzą. Jednak świnka morska dzięki swym króciutkim łapkom może szybko zagrzebać się w sianie by uniknąć złapania. Należy więc położyć dłoń na grzbiecie zwierzątka, gdy chcemy wyciągnąć je z klatki. Powstrzyma to świnkę przed ucieczką. Następnie podnosimy naszego gryzonia od spodu (wciąż trzymając drugą dłoń na jego grzbiecie). Gdy już wyjmiemy świnkę z pomieszczenia starannie podtrzymujmy jej spód ciała, gdyż w przeciwnym razie zwierzę zacznie się wyrywać, bo poczuje się niepewnie.

CZY MOGĄ BYĆ DWIE ŚWINKI MORSKIE?
Świnki mają łagodne usposobienie. Swoich ostrych i długich zębów używają jako broni wyłącznie do walk między sobą. Spory takie jednak są zazwyczaj staczane o pokarm lub o samicę i prawie nigdy nie kończą się rozlewem krwi. Walka rozpoczyna się zwykle straszeniem przeciwnika przez unoszenie głowy (dzięki czemu świnka wydaje się większa) i głośne zgrzytanie zębami. Zasadnicza walka składa się z kilku szybkich ukąszeń po czym pokonany ucieka.
Do poważniejszych potyczek dochodzi między samcami, które konkurują o względy jednej samicy. Osobniki, które razem dorastały nigdy nie walczą ze sobą! Innym zachowaniem typowym dla świnek morskich jest tworzenie stad (oczywiście tylko wtedy, gdy trzymamy więcej zwierzątek!). Gdy w odpowiednio dużej klatce przebywa większa liczba samic oraz 2 lub więcej samców, szybko zauważymy, że tworzy się mniej lub bardziej spójna grupa samic. Intruzi rodzaju męskiego są natychmiast przepędzani. Również młode samce są tolerowane tylko do osiągnięcia przez nie dojrzałości płciowej. Potem może dojść do walk między nimi a przywódcą stada.
Nawet gdy trzymamy tylko dwie świnki, szybko zauważymy u nich pewne tendencje do zachowań stadnych. Chodzi o to, że jak wypuścimy świnki na podłogę zaobserwujemy, że biegają one najczęściej razem przy czym jedna świnka zawsze będzie tą przewodzącą, a druga będzie podążała za nią.

Jeśli chcecie wiedzieć więcej poprostu zapytajcie Very Happy