zwierzaki

paulu$

Kupując parkę szynszyli, musimy się liczyć z możliwością pojawienia się młodych. Musimy dokładnie rozważyć, czy będziemy w stanie zaopiekować się nimi, czy będziemy mieli je, komu oddać, a jeżeli chcemy zostawić sobie cały miot, musimy się liczyć z dodatkowymi kosztami. Trzeba będzie wtedy kupić nową klatkę, więcej pokarmu. Zajmowanie się nimi będzie wtedy zajmować więcej czasu, ponieważ trzeba się z nimi bawić, ale także sprzątać klatki. Zanim zdecydujemy się na kupno parki, musimy się zastanowić, czy sprostamy wymaganiom. Warto, zatem kupić dwa osobniki tej samej płci, którym razem będzie raźniej, a my będziemy pewni, że nasza hodowla nie powiększy się.

Jeżeli kupiliśmy przyzwyczajoną do siebie parkę, to większość pracy mamy już za sobą, lecz jeśli jesteśmy posiadaczami jednej szynszyli, a bardzo chcielibyśmy mieć małe, jesteśmy zmuszeni do kupna drugiego osobnika. Trzeba go oswoić i zapoznać z naszą pupilką. Będą one potrzebowały trochę czasu, by przyzwyczaić się do siebie. Na początku obie szynszyle umieścić trzeba w osobnych klatkach, ustawionych obok siebie, tak, aby zwierzęta mogły widzieć się nawzajem i czuć swój zapach. Po jakimś czasie można je razem wypuścić, aby mogły się lepiej poznać. Na przyzwyczajenie zwierząt do siebie należy poświęcić przynajmniej dwa tygodnie. Cały czas trzeba mieć nad mini nadzór, aby w wypadku jakichkolwiek przejawów agresji szynszyli wobec siebie, można je było rozdzielić. Gdy gryzonie są jednak pozytywnie nastawiona do siebie, można je umieścić w jednej klatce. Jednak cały czas trzeba bacznie obserwować ich zachowanie. Dobrym znakiem będzie, gdy zaczną się ze sobą bawić, podgryzać - szczypać przyjaźnie po pyszczkach. Jednak, gdy stwierdzimy, że nie przypadły sobie o gustu, musimy uzbroić się w cierpliwość i jeszcze raz powtórzyć proces zapoznania się.
Rozród

Szynszyle osiągają dojrzałość płciową ok. 6 miesiąca życia, jednak z rozmnażaniem najlepiej jest zaczekać do 9 miesiąca. Wynika to z tego, że samica musi uzyskać pełną dojrzałość, zanim zostanie obciążona płodami. O ciąży świadczy zaokrąglony, powiększający się brzuch, wzmożone zapotrzebowanie na sen i większy apetyt. W tym okresie trzeba się obchodzić z nią bardzo delikatnie i zapewniać jej maksymalny spokój. U szynszyli ciąża trwa ok. 111 dni, a miot liczy średnio 2 osobniki. Długi okres ciąży sprawia, że młode rodzą się całkowicie rozwinięte. Mają już wtedy gęste futerko, ząbki oraz otwarte oczy. Samica sama potrafi sobie poradzić z porodem, lecz oczywiście w razie jakiś komplikacji trzeba natychmiast zadzwonić do weterynarza. Po porodzie samica zjada łożyska i zaczyna opiekę nad małymi., myjąc je, ogrzewając i karmiąc. Nie ma konieczności rozdzielania samca od samicy z maluchami. Jeżeli chcemy uniknąć kolejnej ciąży, musimy odseparować samca od samicy na pewien okres ze względu na ruję poporodową. Po pewnym czasie możemy znów umieścić je w jednej klatce. Małe szynszylki zaczną jeść stały pokarm w ok. 6 - 8 tygodniu swojego życia. Zmiana pokarmu powinna odbywać się stopniowo, tak jak w zmienianiu pokarmów u osobników dorosłych. Gdy małe skończą 12 tygodni, możemy zacząć szukać dla nich nowego domu. Jednak dla ich dobrego rozwoju, najlepiej jest je pozostawić jak najdłużej przy matce.