zwierzaki

paulu$

STYCZEŃ

W tym miesiącu należy zwrócić szczególną uwagę na zimujące samice i otoczyć je opieką a odnosi się to specjalnie do ptaków zimujących w zupełnie nie ogrzewanych pomieszczeniach. Samice w okresie zimowania należy trzymać w dużych klatkach wylotowych aby używając jak najwięcej ruchu nie zmarzły i czuły się zdrowo. Pomimo niskiej temperatury i mrozów trzeba dbać o przewietrzanie pokoju w którym ptaki zimują. Samicom zimującym w chłodnych pomieszczeniach podajemy czysty i zdrowy rzepik oraz mieszankę składająca się z 150 g maku.

g siemienia lnianego 250 g kanarii. 50 g kaszy gryczanej 300 g prosa i 50 g owsiku (od połowy do całej łyżeczki mieszanki na ptaka dziennie).Oprócz rzepiku i mieszanki pożywienie powinno zawierać tłuszcze zwierzęce. W tym celu wstawia się do klatki wylotowej naczynie z przetopionym łojem wolowym albo wiesza się kawałek nie osolonej słoniny. Samicom zimującym w pomieszczeniach opalanych podaje się oprócz rzepiku pół łyżeczki mieszanki (na jednego ptaka) w której skład wchodzi 650 g kanaru. 50 g konopi 50 g owsiku

g kaszy gryczanej 50 g siemienia lnianego 50 g prosa i 50 g maku. Musimy pamiętać o tym że zbyt duża ilość mieszanki podawana samicom zimującym w cieplejszych pomieszczeniach przyspiesza przedwczesne ich dojrzewanie do lęgów. Samice te w okresie zimowym powinny przebywać w pokoju o temperaturze przynajmniej 18 °C; należy je obserwować i powoli przygotowywać do lęgów. Wszystkim ptakom należy przynajmniej raz w tygodniu zmieniać piasek oraz dbać o to aby nie brakowało im nigdy mielonych skorupek zgotowanych jaj kurzych węgla drzewnego itp.

LUTY

Chociaż temperatura w lutym przeważnie bywa podobna jak w mroźnym styczniu trzeba już pomyśleć o dobieraniu samic do mających rozpocząć się spustów. Samice żyjące w chłodnych lub ciepłych pomieszczeniach wymagają dalszej opieki i karmienia podobnego jak w styczniu. Około 10 lutego każdy hodowca powinien już mieć wybrany materiał rozpłodowy. Samice niezupełnie zdrowe a więc z tzw. czerwonym brzuchem z hodowli oddzielamy i w zależności od zaobserwowanych objawów choro- bowych stosujemy odpowiednia kurację. Zdarza się. że w porę zauważoną chorobę daje się w krótkim czasie wyleczyć a wówczas można samicy użyć do lęgów. Samice które zbyt często chorują należy z hodowli wyeliminować. bo będzie z nimi więcej kłopotów niż korzyści z nich. Od 15 lutego możemy samice których zdecydowaliśmy się użyć do lęgów rozmieścić w klatkach wystawowych gdzie łatwiej nam będzie je obserwować.W tym czasie także przystępujemy do przygotowania sprzętu hodowlanego. Wydezynfekowane w grudniu klatki spustowe regały gniazda wyjmujemy i przygotowujemy cały sprzęt hodowlany do mającego rozpocząć się okresu lęgowego. Jeżeli hodowca nie dezynfekował sprzętu hodowlanego w grudniu lub używał go po dezynfekcji to powinien do 15 lutego przeprowadzić ponowne odkażanie. Środkami dezynfekcyjnymi mogą być: spirytus denaturowany benzyna benzol formalma (3 łyżki stołowe na l litr wody) nafta itp. W związku z dłu- gotrwałym utrzymywaniem się zapachu po dezynfekcji niektórymi środkami. odkażanie sprzętu hodowlanego przeprowadza się na tydzień przed umieszcze- niem ptaków w klatkach.Od 20 lutego możemy przystąpić do karmienia samic pokarmem intensuwniejszym a więc oprócz rzepiku podajemy mieszankę składającą się z 350 g kanaru 200 g prosa 75 g owsiku 50 g maku. 125 g kaszy gryczanej 50 g siemienia lnianego 75 g konopi i 50 g nasion sałaty. Są hodowcy którzy już w lutym rozpoczynają spusty a z końcem tego miesiąca mają już młode. W związku z tym że w lutym wieczory są jeszcze bardzo długie a samice karmią pisklęta przy świetle należy przed zgaszeniem światła sprawdzić czy samice siedzą na gniazdach. Gdyby samica nie zasiadła na gnieździe wtedy młode lub jaja mogą ulec zaziębieniu. Prowadząc lęgi w lutym należy uważać aby temperatura w pomieszczeniu była utrzymana na poziomie 18 C. Pamiętajmy o piasku skorupkach jaj gotowanych i innych dodatkach. Samice przed lęgami i podczas karmienia młodych powinny otrzymywać pokarm jajeczny mak i zielonkę (trzykrotkę lub zielony rzepik)

MARZEC

Prawie wszyscy hodowcy z początkiem marca rozpoczynają spusty. Na dwa tygodnie przed rozpoczęciem spustów samice powinny znaleźć się w przeznaczonych dla nich ponumerowanych klatkach lęgowych. Numery klatek i numery obrączek rodowych znajdujących się w klatkach samic powinny być wpisane do księgi lęgów. Okres dwutygodniowy (przed złożeniem jaj) należy poświęcić na odpo- wiednie odżywianie samic. Podajemy samicom początkowo co drugi dzień łyżeczkę pokarmu jajecznego (w temperaturze przynajmniej 18 C ) oprócz intensywniejszej mieszanki i rzepiku. Przed lęgami i w czasie lęgów nie należy zapominać o podawaniu tranu zielonego pokarmu piasku wapna w postaci mielonych skorupek z goto- wanych jaj oraz ossasepii Z końcem marca dnie są już tak długie że karmienie piskląt przez samice przy świetle sztucznym jesi zbyteczne. Samice przeznaczone do spustów powinny otrzymywać codziennie oprócz rzepiku i mieszanki ćwierć łyżeczki mieszaniny jajecznej.

KWIECIEŃ

W kwietniu samice wysiadują złożone jaja bez względu na to czy po- mieszczenia są opalane czy nie. Jeżeli spusty rozpoczęto z początkiem marca w kwietniu młode opuszczają już gniazda samice natomiast przygotowują się do nowego lęgu. Jeżeli samica nie skubie swych młodych możnana je pozostawić we wspólnej klatce im dłużej tym lepiej. Gdy samica zaczyna poprawiać gniazdo i na gwizd samca przysiada trzeba młode przenieść do innej klatki a do klatki samicy wpuścić samca.Młodym w oddzielnej klatce podajemy ten sam pokarm którym były karmione we wspólnej klatce z samicą a następnie powoli przyzwyczajamy je do rzepiku. Pamiętajmy o kontrolowaniu klatek i walce z wszą ptasią czyli kleszczami pokarm jajeczny i dodatki mineralne (skorupki jaj piasek itp.) Utrzymujemy czystość w klatkach.

MAJ

W maju gniazda zapełniają się młodymi a więc należy dbać o dostateczną ilość i dobrą jakość pokarmu aby samice mogły dobrze odkarmiać swe młode podając pokarm jajeczny należy pilnować aby resztki usunąć wieczorem. Kontrolujemy klatki gniazda i żerdki a w przypadku stwierdzenia wszy ptasiej przeprowadzamy dezynfekcję. Często zdarza się że nie wszystkie pisklęta są jednakowo rozwinięte chociaż pochodzą z jednego lęgu. W wypadku dużej różnicy we wzroście piskląt silniejsze z nich przygniatają słabsze a te nie otrzymując od matek wystarczającej ilości pożywienia giną. Aby temu zapobiec hodowcy starają się umieszczać piskięta słabsze bliżej krawędzi gniazda i wtedy one pierwsze otrzymują pożywienie od samicy. Jeżeli przekładanie słabszych piskląt na brzeg gniazda nie pomaga należy je przełożyć do gniazda w którym są pisklęta identycznego wzrostu.

CZERWIEC

Pamiętajmy o odpowiednim karmieniu samców.W czerwcu mamy najwięcej młodych; już samodzielnych i jeszcze nie- dołężnych (w gniazdach). W dalszym ciągu pamiętajmy o odpowiednim karmieniu samic i samców. Baczną uwagę zwracamy na pisklęta i miodki samodzielne. Kontrolujemy klatki gniazda pręty walczymy z pasożytami i utrzymujemy klatki w czystości. Ptakom nie powinno braknąć świeżej odstałej wody piasku i innych dodatków mineralnych. Młódkom samodzielnym należy stwo- rzyć warunki do kąpieli.Jeżeli młode ptaki skubią się nawzajem podajemy im surowy ogórek sadło słoninę nie soloną (w niedużej ilości) lub wieszamy na klatce szmatki którymi się bawią. Zwracamy uwagę na wygląd ptaków. Gdy zauważymy miodki nastroszone należy Je zbadać. W razie stwierdzenia choroby czerwo- nego brzucha należy podawać bułkę umoczoną w przegotowanym mleku w takiej ilości aby podany pokarm od razu zjadły. Mamy teraz do dyspozycji bogaty wybór pokarmów zielonych podajemy więc je lecz nie za dużo żeby nie doprowadzić do zaburzeń w przewodzie pokarmowym. W czerwcu młode samce przeprowadzają swoje początkowe "nauki śpiewu" dlatego należy je wyłowić i umieścić w oddzielnej klatce aby samice nie przeszkadzaly w śpiewie. Młódkom samodzielnym możemy podawać oprócz rzepiku i pokarmu jajecznego (coraz rzadziej) mieszankę (łyżeczkę dziennie) składającą się z 700 g kanaru.

g kaszy gryczanej

g maku 50 g siemienia lnianego i 50 g prosa.

LIPIEC

W lipcu należy dążyć do zakończenia lęgów aby nie przemęczać zbytnio samic które do tego czasu mają za sobą trzy lub cztery lęgi. Jeżeli się chce mieć pożytek z samic w następnym roku nie należy dopuszczać do składania przez nie jaj więcej niż cztery razy. Niektórzy hodowcy nie biorą pod uwagę liczby znoszonych przez samice jaj nie zdając sobie często sprawy z tego że organizm ptaka wyczerpuje się tworząc masę wchodzącą w skład jaja i skorupki. Ważne jest także to. że w koń- cu lipca rozpoczyna się pierzenie jesienne starych ptaków a wtedy zazwyczaj samice schodzą z gniazda i pozostawiają jaja lub wyklute pisklęta bez opieki. Młode ptaki pochodzące z pierwszych lęgów podobnie jak starsze ptaki przechodzą w lipcu duże pierzenie polegające na wymianie wszystkich piór. Kanarki zdrowe wchodzące w stadium pierzenia jesiennego przestają śpiewać a samice przestają z

ić jaja i karmić młode co przy późnych lęgach grozi katastrofą gdyż opuszczone Jaja zaziębiają się. ą młode giną.Należy pamiętać aby oprócz mieszanki składającej się z 700 g kanaru 200 g konopi 50 g kaszy gryczanej. 50 g maku w czasie pierzenia podawać ptakom ogórki i pomidory. W dalszym ciągu pamiętajmy o środkach za- wierających substancje wapienne (skorupki jaj kurzych ossasepia stary tynk. piasek itp.). Jeżeli którykolwiek z ptaków został przez swych rówieśników obskubany do krwi. wówczas należy go usunąć z gromady i umieścić w oddzielnej klatce. Młode samce należy wyławiać ze wspólnej klatki i umieścić w oddzielnej klatce wylolowej. przy czym nie należy zapominać o przydzieleniu im dobrego „nauczyciela" śpiewu. Przysłuchujemy się śpiewowi młodych. Samce w których śpiewie stwier- dzimy rażące błędy należy dla dobra reszty młodych śpiewaków wyeliminować z gromady.

SIERPIEŃ

W sierpniu wszystkie ptaki przechodzą pierzenie które powinno się za- kończyć przed nastaniem jesiennych słot i zimnych pochmurnych dni. Warunkiem prawidłowego i dobrego wypierzenia się ptaków jest spokój i ciepło toteż nie wolno ich wtedy chwytać. Plaki pierzące się karmimy mieszanką której skład jest taki sam jak w lipcu przy czym ciągle należy pamiętać o dodatkach mineralnych. Lęgi powinny hyc już dawno ukończone i dlatego sprzęt hodowlany należy wymyć. wyszorować wyparzyć zdezynfekować i przechować. Dobrze jest całe klatki i sprzęt chwilowo niepotrzebny wysmarować dokładnie nafta; i opakować. Jeżeli w ciągu okresu hodowlanego używaliśmy w hodowli regałów to należy je po wydezynfekowaniu pomalować farbą olejną.

WRZESIEŃ

We wrześniu kończy się okres pierzenia i przystępujemy do osadzania samców w oddzielnych klatkach zwanych popularnie klatkami odstawnymi. Klatki ustawiamy jedną obok drugiej nalepiając na każdej kartkę z numerem danego ptaka identycznym numerem wybitym na obrączce. Aby odróżnić na pierwszy rzut okai stare samce od miodych można numery pisać w dwóch kolorach na przykład samców starych czerwonym a młodych czarnym lub żółtym W pierwszych dniach klatek nie przegradzamy dopiero gdy ptaki oswoją się i rozpoczną śpiew klatki odgradzamy za pomocą tekturek lub płytek z dykty. Podczas szkolenia miodych samców nieocenione usługi oddaje dobry „nauczyciel" czyli stary dobrze śpiewający samiec. Miodki pozostawione bez nauczyciela wyszkolą się same chociaż nieco później.

PAŹDZIERNIK

W październiku należy zwrócić uwagę na temperaturę panującą w pokoju w którym znajdują się ptaki. Powinna ona wynosić 18°C W okresie szkolenia podajemy samcom codziennie matą ilość pokarmu jajecznego rzepik lemi. trzy razy w tygodniu dodajemy im pot łyżeczki mieszanki składającej się z 500 g kanaru 75 g nasienia sałaty. 10 g maku

g kaszy gryczanej 25 g siemienia lnianego. W miarę rozwijania się śpiewu młodych samców wychodzą na jaw błędy. Samce śpiewające z rażącymi błędami jak ostre dzwonki wadliwe flety i zgrzyty musimy przenieść do innego pokoju. Stosowanie przyciemniania klatek z błędnie śpiewającymi ptakami zazwyczaj nie odnosi żadnego skutku. Metodę tę można stosować tylko w odniesieniu do kanarków w których śpiewie występują nieznaczne błędy aby przysłuchując się dobremu śpiewowi reszty ptaków pilniej się uczyły.Aby uniknąć przeziębienia się ptaków i chrypy. należy samcom podawać odstała wodę do picia. Samce przygotowujemy do przezimowania umieszczając je w pomieszczeniu w którym pozostaną przez okres zimowy. Pamiętajmy o tym że czas złożyć w swoim oddziale rejonowym Polskiego Związku Ho- dowców Kanarków i Ptaków Egzotycznych zapotrzebowanie na obrączki rodowe na następny rok.

LISTOPAD

Naczelnym zadaniem w listopadzie jest otoczenie specjalną opieką samic znajdujących się już w kwaterze zimowej. Dbajmy o lo. aby samicom nie brakowało rzepiku odstalej. lecz codziennie wymienianej wociy. składników mineralnych i topionego łoju. Przynajmniej trzy razy w tygodniu dodajemy na samicę po pół łyżeczki mieszanki składającej się z 200 g konopi

g maku 150 g siemienia lnianego 250 g kanaru 150 g kaszy gryczanej 75 g prosa i 75 g owsiku. Samce są już w pełni rozśpiewane należy wiec rozpocząć przygotowanie ich do wystaw. W tym celu dobiera się kolekcje składające się z czterech pta- ków przy czym należy zwrócić uwagę na to aby w miarę możności śpiew dobranej kolekcji był równy i jednolity. Podczas ćwiczenia kolekcję wystawia się na 15 minut jeżeli w tym czasie ptaki nie śpiewają należy je wstawić z powrotem do regalu lub szafki i zaciemnić klatki. Po godzinie powtarzamy próbę wystawiając kolekcjię ponownie. Czynimy tak kilka razy dziennie w rożnych porach dnia. Każdorazowo klatki z ptakami ustawiamy w innym punkcie mieszkania. Chodzi o to aby przyzwyczaić ptaki do śpiewuna każde żądanie i w różnych okolicznościach.W okresie ćwiczeń karmimy samce rzepikiem mieszanką składającą się z 500 g kanaru

g prosa

g owsiku 75 g nasienia sałaty

g maku

g kaszy gryczanej i 20 g siemienia lnianego nie zapominając o mieszance jajecznej. Mieszankę i pokarm jajeczny dawkujemy samcom indywidualnie dając ptakom spokojnie i łagodnie śpiewającym więcej a tym które mają inklinację do ostrego i błędnego śpiewu mniej.

GRUDZIEŃ

Pamiętajmy że od dobrego przezimowania samic zależy rezultat naszej hodowli w roku przyszłym a tym samym powodzenie w następnych wystawach. Najwyższy już czas na zakupienie samic do przyszłej hodowli. Późniejsze sprowadzenie samic jest nieraz przyczyną niepowodzeń hodowlanych.