zwierzaki

paulu$

Pielęgnowanie sierści
Istotnym elementem pielęgnacji świnki morskiej jest dbałość o sierść. Zwłaszcza długowłose angorki są pod tym względem szczególnie wymagające. Powinno się je czesać raz, a najlepiej dwa lub trzy razy w tygodniu. Zapobiega to filcowaniu się sierści i nadaje jej jedwabisty połysk.
Oczywiście nawet często czesane futerko nie będzie jednak wyglądało ładnie, jeśli świnka nie będzie prawidłowo odżywiana. Pokarmami sprzyjającymi ładnej sierści są pestki słonecznika i siemię lniane. Nie należy poprawiać wyglądu futerka przez jego mycie. Świnka sama dba o czystość swojej sierści! Kąpiel stosujemy tylko w wyjątkowych przypadkach, np. gdy zwierzątko ma rozwolnienie i sierść wokół odbytu jest brudna i posklejana.
Jeśli zajdzie konieczność kąpieli, to powinna mieć ona następujący przebieg. Napełniamy letnią wodą kuwetę do głębokości 4-5 cm i wkładamy tam świnkę pilnując, by jej głowa nie stykała się z wodą. Teraz możemy zwierzątko umyć, stosując szare mydło lub delikatny szampon dla dzieci. Oczywiście również nie powinny one mieć styczności z łebkiem świnki. Po dokładnym opłukaniu osuszamy zwierzątko ręcznikiem. Długowłosym można pomóc suszarką włączając ją na najniższy bieg. Na koniec umieszczamy świnkę w czystej klatce, w której powinno być dużo suchego siana. Teraz świnka nie może być w żadnym wypadku narażona na chłód i przeciągi.
Aby pielęgnowanie futerka angorskiej świnki morskiej było prostsze można w miesiącach letnich przystrzyc nieco jej sierść. Dzięki temu będzie mniej pracy z czesaniem, a śwince nie będzie tak gorąco. Lecz lepiej nie przystrzygać futerka na długość krótszą niż 10 cm, ponieważ właśnie długa sierść czyni tę rasę tak charakterystyczną. Tylko przy odbycie sierść powinna być krótko przystrzyżona. Świnkę morską należy strzyc z zachowaniem wszelkiej ostrożności. Najlepiej zapewnić sobie pomoc drugiej osoby, która przytrzyma zwierzątko. Dlatego, iż na pewno będzie ono podejmowało próby ucieczki i podczas takiej szamotaniny można je niechcący skaleczyć nożyczkami. Świnek krótkowłosych nie strzyżemy w ogóle, ponieważ całą toaletę dotyczącą futerka załatwiają we własnym zakresie. Wystarczy więc czesać raz na jakiś czas i zapewnić odpowiednie pożywienie.
Co do rozetkowych świnek morskich, to trzeba się pogodzić z faktem, że wszelkie próby uporządkowania zwichrowanego futerka kończą się fiaskiem. Poza tym nie jest to potrzebne, ponieważ to właśnie zwichrzona sierść jest cechą tej rasy.

Długie zęby
Wszystkim gryzoniom zęby rosną stale i muszą być stale ścierane. Trzeba więc zapewnić śwince odpowiednio twardy pokarm. Jeśli tego nie zrobimy, to spowoduje to nadmierny wzrost uzębienia. Zwierzątko może zacząć sobie kaleczyć język i podniebienie, a w związku z tym może w ogóle przestać jeść. Wtedy wizyta u weterynarza stanie się konieczna.
Problem nie kończy się na przycięciu zębów, ponieważ świnka nadal nie będzie chciała jeść. Pozostanie więc tylko karmienie przymusowe. Do tego celu używamy strzykawki (oczywiście bez igły!), którą napełniamy papką ziemniaczaną dla niemowląt. Aby nakarmić świnkę wprowadzamy jej strzykawkę z boku pyszczka, gdyż tam nie będą zawadzały nam jej zęby. Na jedną świnkę wystarczy 20 gramów papki dziennie. Niestety metoda karmienia przymusowego nie zawsze daje pozytywne efekty.
Dlatego pamiętajmy aby świnka zawsze miała w klatce pewną ilość suchego pokarmu w postaci ziaren lub suchego pieczywa. Dodatkowo zaleca się ważyć zwierzątko raz na jakiś czas. Zdrowa świnka waży od 800 do

0 gramów, ale zdarzają się okazy ważące nawet półtora kilo. Smile

Czaszka gryzonia:
1 - siekacze
2 - szpary międzyzębowe
3 - zęby trzonowe.
Siekacze rosną przez całe życie, więc muszą być na bieżąco ścierane. Dlatego świnki muszą mieć w klatce coś twardego do obgryzania np. gałązki, suchy chleb, wszelkiego rodzaju gryzaki.

Pazurki
Należy zwrócić baczną uwagę na pazurki świnki, bo gdy urosną mogą stać się poważną przeszkodą w chodzeniu. Ponieważ świnki morskie nie potrafią same sobie poradzić z tym problemem, musi im w tym pomóc człowiek. Na skrócenie pazurków decydujmy się wtedy, gdy będzie to naprawdę konieczne, gdyż po pierwszej takiej "operacji" będziemy musieli powtarzać ją regularnie. Tak jak podczas strzyżenia, i tu należy postępować bardzo ostrożnie.
Do skracania pazurków najlepiej użyć ostrych nożyczek lub cążek do paznokci. Musimy przy tym uważać, by nie obciąć zbyt dużo, bo można w ten sposób uszkodzić znajdujące się w pazurkach naczynka krwionośne i doprowadzić do groźnych infekcji! U świnek jasno ubarwionych łatwo dojrzeć miejsce, w którym nie ma już naczyń krwionośnych. Ciąć można tylko do miejsca gdzie pazurek jest jeszcze półprzezroczysty. U ciemnych świnek należy postępować ostrożniej, gdyż pazurki na całej długości są jednolicie ciemne.